Jeżeli uświadomiłeś sobie, że brak postępów lub minimalne postępy w nauce jazdy na nartach nie wynikają z powodu braku zaangażowania, nieodpowiednio dobranego sprzętu narciarskiego czy nieumiejętnego przekazania wiedzy przez instruktora narciarskiego, to może z niewłaściwej pozycji narciarskiej.
Aby uzyskać prawidłową pozycję narciarską należy zastosować się do kilku następujących reguł biomechanicznych:
1. Odpowiednia oś równowagi, która jest linią odniesienia dla ułożenia naszego ciała;
2. Właściwe balansowanie ciałem, czyli każda część ciała balansuje na części znajdującej się poniżej;
3. Umiejętność pracy górnej i dolnej części ciała niezależnie od siebie;
4. Praca nóg niezależna jedna od drugiej;
5. Kontrola nad biodrami i utrzymanie ich w pozycji stabilnej;
6. Możliwość szybkiej reakcji dzięki właściwej pozycji narciarskiej.
W odniesieniu do osi równowagi ważne jest uświadomienie sobie, że narciarz zachowa równowagę i nie przewróci się dopóki wypadkowa wszystkich sił działających na jego środek ciężkości będzie przechodzić przez podstawę podparcia. Aby zrównoważyć siły działające na narciarza musi nastąpić balansowanie wzdłuż osi równowagi. Narty stanowią szeroką podstawę, która jest stabilna zarówno podczas jazdy jak i postoju.
Wytrawny narciarz podczas jazdy sprawia, że większa część ciężaru ciała jest zwykle równoważona przy użyciu zewnętrznej narty, a on sam nie pozostaje w statycznej równowadze. Nieustannie musi on reagować na działające siły i dynamicznie przechodzi ze skrętu w skręt. Taki moment kontrolowanego upadania ze skrętu w skręt sprawia, że ma się odczucie latania. I dla takiego uczucia nieopisanej ekscytacji warto jest uprawiać narciarstwo.
W odniesieniu do balansowania ciała należy zauważyć, że na kolanach balansują uda i biodra, a na biodrach balansuje tułów. Podczas wykonywania skrętu na nartach masa ciała opiera się na jednej nodze, kolanie i kostce. Gdy ciało jest prawidłowo ułożone, to pracują najsilniejsze mięśnie.
Górna część ciała utrzymuje równowagę, a nogi prowadzą narty. Górna część ciała to około 65% masy ciała, a około 35 % masy ciała stanowią nogi i stopy. Środek ciężkości narciarza znajduje się powyżej bioder i dlatego górne części ciała mają zdecydowanie większy wpływ na utrzymanie tułowia niemal nieruchomo. Najlepsi narciarze ustawiają tułów nad nartą, na którą mocniej naciskają i nie ruszają nim. Gdy chcą zadziałać z siłą na zewnętrzną nartę, to ustawiają tułów w taki sposób, aby był bezpośrednio nad nią. A gdy nacisk ma być rozmieszczony po równo na obu nartach, to tułów jest między dwiema nartami.
Nogi narciarza odgrywają niebagatelne znaczenie, gdyż mogą się poruszać w wielu płaszczyznach niezależnie od tułowia. Nogi sterują nartami, mają wpływ na kąt zakrawędziowania nartą i sterowność nart. Najlepsi narciarze wiedzą, że aby osiągnąć oczekiwane rezultaty nogi muszą pracować odrębnie. Nogi powinny reagować na zmiany podłoża śniegu niezależnie od siebie. Gdy wykonujesz skręt na nartach siły działają na wewnętrzną krawędź jednej stopy i zewnętrzną krawędź drugiej stopy, a właściwa pozycja narciarska to taka, że noga wewnętrzna jest bardziej zgięta niż zewnętrzna.
Najważniejszym elementem techniki narciarskiej jest ułożenie bioder w stosunku do nóg i tułowia. Najważniejszą rolę podczas jazdy na nartach odgrywają biodra, gdyż to one są w centralnym miejscu narciarza. Gdy narciarz porusza biodrami nieprawidłowo, to też nieprawidłowo porusza się całe jego ciało, a także środek ciężkości znajdujący się blisko bioder. Podczas jazdy na nartach największą pracę wykonują mięśnie bioder, które nieustannie muszą kurczyć się i prostować w celu kontrolowania i koordynowania utrzymania równowagi, sterowania nartami i utrzymania tułowia. Prawidłowe ułożenie bioder to takie, aby mięśnie pracowały najbardziej efektywnie w każdej płaszczyźnie: strzałkowej, czołowej i poprzecznej.
Narciarz w pozycji podstawowej jest lekko zgięty w stawie skokowym, kolanowym, biodrowym i łokciowym. Ręce znajdują się na wysokości między barkami i biodrami, tułów jest lekko pochylony do przodu, a stopy są rozstawione na szerokość bioder. Narciarz musi mieć możliwość szybkiej reakcji i dużego zasięgu ruchu: od pozycji wyprostowanej do pozycji kucznej. Pozycja podstawowa jest zbiorem wielu punktów neutralnych, czyli takich, które są wyjściowymi do wykonania ruchu w jedną lub w drugą stronę. Narciarz z dobrą techniką jazdy na nartach podczas jazdy przechodzi przez punkty neutralne, ale robi to szybko i płynnie, niemal niezauważalnie.
Przeczytaj także:
