Lód jest najbardziej technicznie wymagającą powierzchnią, na której jeździ się na nartach. Na tej twardej i gładkiej powierzchni, jaką jest lód nic się nie ukryje i widoczny jest każdy błąd narciarza. Elementem decydującym o umiejętnościach jest trzymanie na krawędzi, dzięki którym narciarz ma kontrolę nad prędkością i kierunkiem jazdy. Do jazdy na lodzie i utrzymania skrętu niezbędne są takie elementy jak: odpowiednia taktyka, wyposażenie i technika.
Do jazdy na nartach po lodzie potrzebne jest odpowiednie wyposażenie. W tych ekstremalnie trudnych warunkach wykorzystywane są narty o szerokości pod butem wynoszącej 70 mm z płytą o wysokości co najmniej 10 mm. Ale najważniejszym warunkiem, który musi być spełniony są ostre narty. Drugim ważnym elementem wyposażenia są buty narciarskie, które powinny być bardzo dobrze dopasowane i mieć odpowiednio ustawiony canting.
Niezwykle ważna jest taktyka. Najpierw upewnij się, jaka jest powierzchnia śniegu pamiętając, że zwykle na środku trasy śnieg jest twardszy niż po bokach. Jeżeli na trasie lód jest przeplatany śniegiem, to wybieraj taką trasę, aby fazy sterowania skrętów przypadały na miększą powierzchnię, a przejścia na powierzchnię twardszą. Pamiętaj, że podczas trzymania skrętu na lodzie obowiązują 2 zasady. Trudniej jest utrzymać narty przy większym kącie kierowania, a gdy zaczną się ślizgać, trudniej wbić je w śnieg i powrócić do skrętu ciętego. Najlepiej wyciąć skręt jak najwcześniej gdy można sprawić, aby narty trzymały na lodzie i utrzymać ten carvingowy skręt do momentu wykończenia, gdy robi się zdecydowanie trudniej. Nie powinno się obracać nart bokiem do linii spadku stoku, lecz spowodować, aby trzymały przekręcając je na krawędź i dociskając w momencie gdy są skierowane w dół w linii spadku stoku lub chwilę później.
Technika jazdy na nartach po lodzie nie należy do łatwych do opanowania, ale nic w życiu nie przychodzi łatwo. Podczas wycinania skrętów na lodzie zawsze mocniej obciążona i bardziej zakrawędziowana jest narta zewnętrzna, ale aby utrzymać równowagę należy też lekko obciążyć nartę wewnętrzną. „Wprowadzenie nart na krawędź oznacza uzyskanie zarówno zakrawędziowania jak i agresywnego kąta platformy (najwyżej 90 ˚). Duży kąt zakrawędziowania jest potrzebny do wygięcia nart w łuk, a agresywny kąt platformy ma sprawić, żeby narty trzymały. Kąt zakrawędziowania (jest to kąt pomiędzy ślizgiem narty, a powierzchnią śniegu, który decyduje o tym, jak bardzo narta wygina się podczas skrętu wpływając na jego promień) w dużym stopniu zależy od pochylenia ciała do środka skrętu, dlatego też aby wcześniej zakrawędziować wcześniej też należy dokonać skrętu tułowiem. Jednocześnie należy angulować biodro i kolano, aby kontrolować kąt platformy (kąt pomiędzy wektorem siły z jaką narciarz działa na nartę, a platformą wyciętą przez tę nartę w śniegu i decyduje o tym, czy narta będzie trzymała, czy będzie się ześlizgiwać). Ważna jest wczesna angulacja kolana, gdyż pomaga wcześnie rozpocząć wycinanie skrętu.
Jeżeli zamierzasz intensywnie trenować jazdę na nartach po lodzie, to pamiętaj, aby sprawdzać ich ostrość. Wystarczy jeden dzień treningu, aby krawędzie nart się stępiły i kontynuacja nauki nie będzie możliwa, a jeżeli w ogóle, to z pewnością nie przyniesie spodziewanych efektów.
Przeczytaj także:
