Narciarstwo – po pierwsze bezpieczeństwo

Znajomość Regulaminu Narciarskiego konieczna
Wszystkich narciarzy i snowboardzistów, którzy jeszcze nie mieli okazji przeczytać Regulaminu Narciarskiego proponujemy zapoznanie się z nim, a co ważniejsze stosowanie się do obowiązujących zasad na stoku narciarskim.
Regulamin narciarski

  1. Każdy narciarz i snowboardzista powinien zachowywać się na stoku w taki sposób, aby nie przeszkadzać, nie zagrażać i nie stwarzać niebezpieczeństwa dla innej osoby.
  2. Należy zjeżdżać z szybkością dostosowaną do swoich umiejętności narciarskich, czy snowboardowych, czyli panować nad szybkością jazdy, a także dostosowywać ją do stanu trasy, warunków atmosferycznych i panującego ruchu na stoku.
  3. Narciarze i snowboardziści zjeżdżając z góry na nartach powinni wybierać taki tor jazdy, aby nie zagrażać innemu poruszającemu się osobnikowi i unikać zderzenia z osobami znajdującymi się przed nimi.
  4. Wyprzedzać można z góry i z dołu, z prawej i lewej strony, ale zawsze należy dać pierwszeństwo przejazdu narciarzowi jadącemu na nartach poniżej i zachować taką odległość, która zapewni wyprzedzającemu wystarczającą przestrzeń do wykonania takiego manewru.
  5. Przed wjazdem na trasę zjazdu lub ponownym włączeniu się do ruchu jazdy należy pamiętać o zachowaniu szczególnej ostrożności i sprawdzeniu przez spojrzenie w górę i dół stoku, czy można to uczynić bez zagrożenia dla siebie i innych.
  6. Należy unikać zatrzymywania się na trasie zjazdu, zwłaszcza w miejscach zwężeń i miejscach o ograniczonej widoczności jak np. za zakrętem. A po ewentualnym upadku narciarz/snowboardzista powinien usunąć się w możliwie najszybszym czasie z nartostrady.
  7. Zakazane jest podchodzenie do wyciągu lub schodzenie po trasie narciarskiej. Należy podchodzić lub schodzić tylko poboczem trasy, a w przypadku złej widoczności należy zupełnie zejść z trasy.
  8. Koniecznie należy przestrzegać znaków narciarskich ustawionych na trasach, których znaczenie i obowiązek przestrzegania jest porównywalny do znaków drogowych.
  9. W razie wypadku każda osoba znajdująca się w pobliżu danego zdarzenia powinna służyć pomocą poszkodowanemu, a także jak najszybciej oznaczyć i odpowiednio zabezpieczyć miejsce wypadku.
  10. Każda osoba biorąca udział w kolizji (poszkodowany, sprawca wypadku, świadek) jest zobowiązana do podania danych osobowych osobom zainteresowanym.
  11. Istnieje obowiązek zjeżdżania na nartach wyłącznie po trasach wyznaczonych naturalnymi granicami takimi jak linie lasu, czy inne oznaczenia np. trakcje wyciągów narciarskich, siatki, znaki ograniczające (białe strzałki na niebieskim tle) itd.
  12. Jazda na nartach wieczorem jest możliwa wyłącznie na trasach czynnych i oświetlonych.
  13. Korzystając z wyciągów narciarskich narciarze/snowboardziści są zobowiązani do przestrzegania regulaminów korzystania z urządzeń wyciągowych oraz stosowania się do zaleceń obsługi.
  14. Za naruszenie reguł niniejszego regulaminu, w wyniku których dojdzie do wypadku, za jego skutki grozi odpowiedzialność karna i cywilna. Postanowienia regulaminu stanowią podstawę przy orzekaniu winy.

Przeczytaj także:

Na nartach gdy grozi obsunięcie lawiny

Lawiny stanowią śmiertelne zagrożenie zarówno dla osób jeżdżących na nartach jak i na snowboardzie. Narciarze i snowboardziści jeżdżący niezależnie od stylu i rodzaju nart, czy desek snowboardowych na głębokim śniegu powinni mieć świadomość i pamiętać, jakie są główne przyczyny powstawania niebezpieczeństwa lawinowego. Lawiny tworzą się w wyniku współoddziaływania śniegu, pogody i terenu. Podczas jazdy na nartach, czy snowboardzie pamiętajmy kiedy może dojść do obsunięcia się lawiny, a kiedy to niebezpieczeństwo istnieje zawsze.
Narty, a warunki, w których może dojść do obsunięcia się lawiny
Zagrożenie związane z niebezpieczeństwem obsunięcia się lawiny może wystąpić wówczas gdy nastąpił:

  • świeży opad śniegu powyżej 30 cm;
  • wpływ wiatru przez odkładanie się pędzonego śniegu na ocienionych i osłoniętych od wiatru stokach (szczególnie w partiach grzebieni górskich) zależnie od okoliczności, nawet bez świeżego opadu śniegu (zamiatanie śniegu);
  • ocieplenie i nawilgocenie pokrywy śnieżnej, szczególnie przy nadejściu wiatru halnego, deszczu oraz intensywniejszego promieniowania słonecznego, labilna budowa pokrywy śnieżnej, przede wszystkim przy pojawieniu się tzw. kurzawki śnieżnej z naleciałym na powierzchnię szronem;
  • gładki teren położony na odwróconych od wiatru często północno-wschodnich do południowo-wschodnich stokach o nachyleniu od 15 %, ale najniebezpieczniejszy spadek ma nachylenie od 25% – 45%.

Narty, a warunki, w których zawsze istnieje niebezpieczeństwo obsunięcia się lawiny
Niebezpieczeństwo obsunięcia się lawiny istnieje zawsze w następujących przypadkach:
•    przy silnym promieniowaniu słonecznym lub ciepłej pogodzie (na wiosnę) w stromym terenie;
•    przy silnym zimnie na położonych na północnej stronie zboczach (tworzenie się kurzawek śnieżnych);
•    na stronach zawietrznych (w leśnym cieniu) okiści;
•    na gładkich i stromych powierzchniach zboczy (zbocza trawiaste);
•    więcej w muldach, żlebach, rowach niż na grzbietach, garbach, graniach, czy grzebieniach górskich;
•    przy zamarzniętych pokrytych ziarnistym śniegiem zboczach i świeżo opadłym śniegu;
•    przy dolinach ukształtowanych w formie litery „V” bardziej niż przy ukształtowanych w formie koryta;
•    na stronach ocienionych (PnZ/Pn/PnW/W) ponieważ tworzy się kurzawka śniegowa;
•    na nasłonecznionych stronach (PdW/Pd/PdZ/Z) ponieważ tworzy się szreń;
•    przy okiściach – zawsze należy zachować odstęp.
Planując wyjazd na narty pamiętaj, że zawsze można zasięgnąć informacji dotyczących lawin u państwowych służb lawinowych funkcjonujących we wszystkich krajach alpejskich.

Przeczytaj także:

Co robić gdy na nartach zagrozi lawina?

Lawina to niezwykle groźne zjawisko
Gdy na nieszczęście znajdziemy się w sytuacji zagrożenia obsunięcia się lawiny musimy pamiętać o obowiązujących zasadach:

  • poza trasą narciarską lub w jej pobliżu narciarz nigdy nie może jeździć sam lecz w grupie minimum trzech osób. W sytuacji, gdy jeden z narciarzy ulegnie kontuzji, to drugi może się nim zaopiekować, a kolejny jedzie na nartach po pomoc. Zjeżdżając samotnie poza trasą narciarską narażamy się na duże niebezpieczeństwo;
  • w miarę możliwości należy unikać terenu, w którym istnieje podejrzenie zagrożenia lawinowego;
  • gdy nie można uniknąć sytuacji zetknięcia się ze zboczami lawinowymi, to koniecznie należy zrezygnować z długich przejść na skos stoku narciarskiego;
  • ślad wspinaczki zostawić w miarę możliwości w linii spadku (w razie konieczności pieszo z odpiętymi nartami) przy wykorzystaniu bezpiecznych punków terenowych (grzbiety, garby, wyspy skalne, zgrupowania drzew itd.) a przy przecinaniu stoku, którego nie można uniknąć, w niebezpiecznych strefach przechodzić możliwie wysoko na zboczu, zostawiając ślad opadający w dół;
  • utrzymać odstęp w grupie w ten sposób (także podczas zjazdu), aby tylko jedna osoba znajdowała się w bezpośredniej strefie zagrożenia, co jest również ważne ze względu na możliwość zbyt dużego obciążenia na stoku;
  • poruszając się w grupach zostawić kogoś w miejscu, z którego widać zagrożony teren;
  • należy być przygotowanym fizycznie i psychicznie na grożące niebezpieczeństwo;
  • koniecznie trzeba mieć stale na oku przewidywaną drogę zjazdu-ucieczki na wprost na nartach, ale dotyczy to tylko dobrych narciarzy;
  • jeżeli nie przewidujemy ucieczki, to należy poluzować wszystkie elementy, które krępują ruchy jak np. plecak, pas śnieżny, kije, narty.
  • należy założyć wszystkie części odzieży narciarskiej, także przy ciepłej pogodzie, aby uniknąć niebezpieczeństwa szybkiego wychłodzenia się organizmu;
  • grupy narciarzy, którzy zjeżdżają na nartach po otwartym terenie powinny zaopatrzyć się w elektroniczne urządzenia nadawczo-odbiorcze.

Należy jednak pamiętać, że posiadanie tego typu urządzeń nie zwalnia narciarzy od konieczności zachowania zwiększonej ostrożności i staranności  w unikaniu wszystkich sytuacji związanych z zagrożeniem lawinowym oraz omijaniu miejsc niebezpiecznych. Odzież narciarska często też jest wyposażona w system RECCO, który umożliwia szybkie odnalezienie ofiar lawin, ale nie starajmy się o tym przekonać.
Na podstawie badań ustalono jakie szanse ma osoba, która nie zdołała uciec przed lawiną:

  • po 0,5 godzinie ma 60 % szans na przeżycie,
  • po 1 godzinie ma 40 % szans na przeżycie,
  • po 2 godzinach ma 10 % szans na przeżycie,
  • po 5 godzinach ma 0 % szans na przeżycie;

Przeczytaj także:

Freestyle – styl jazdy na nartach

Skąd się wziął freestyle?
Trudno dokładnie ustalić kiedy tak naprawdę narodził się freestyle – nowy styl jazdy na nartach. Według jednej wersji stało się to przypadkiem w 1870 roku, kiedy poszukiwacz złota przekoziołkował kilkakrotnie podczas jazdy z najwyższej góry Australii – Kościuszko Mountain. Inna wersja podaje, że freestyle powstał w czasie gorączki złota w Ameryce, kiedy jeden z poszukiwaczy zjeżdżał po stokach Sierra Nevada i niejednokrotnie obrócił się dookoła własnej osi. Z pewnością jednak w 1907 roku w Norwegii amator-gimnastyk wykonał pierwsze kontrolowane salto, o zgrozo, na nartach o długości 220 cm i z rzemiennymi wiązaniami. A co ważniejsze – skok ten był udany.
Rozwój freestylu – stylu jazdy na nartach
W 1956 roku Amerykanin Doug Pfeiffer „ojciec” freestylu założy Szkołę Narciarstwa Egzotycznego, w której uczono jazdy na jednej narcie, obrotów i podstawowych przekładanek. Wówczas też dopiero freeestyle zaczął być widoczny na stokach Ameryki i Kanady. Niebagatelną rolę w rozwoju freestylu odegrało zbudowanie urządzenia do jazdy „na sucho” przez nowojorskiego choreografa Phila Gerarda w 1966 roku. Machina zwana Ski Dec była gigantycznym transporterem, po którym z ogromną prędkością przewijała się taśma dywanowa i stojący na niej narciarz miał wrażenie normalnej jazdy na nartach.
Pierwsze zawody we freestylu
W 1971 roku odbyły się pierwsze zawody w Waterville Valley w USA choć bez reguł i przepisów. Pierwszymi mistrzami jazdy akrobatycznej, również dzięki Philowi Gerardowi, byli: Suzy Chaffe, John Burnett i Art Furrer. Zawody cieszyły się ogromnym zainteresowaniem i odbywały się przy szerokiej publiczności. Było to wydarzenie niezwykle widowiskowe do tego stopnia, że freestylem zainteresowały się telewizja, film i koncerny przemysłowe. Nastąpił bardzo szybki rozwój tej dyscypliny, do którego przyczyniły się m.in. nowoczesne metody treningu i coraz doskonalszy sprzęt narciarski.
Oficjalne uznanie freestylu
W 1974 roku powstał Europejski Związek Freestylu (EFSA) i zaczęto organizować Mistrzostwa Świata w tej dziedzinie sportu zimowego. Rokiem przełomowym dla freeestylu był 1979, gdyż wówczas odbył się pierwszy Kongres Freestylu w Genewie. Podczas kongresu freestyle został uznany przez międzynarodowe władze narciarskie i włączony do programu działania Międzynarodowej Federacji Narciarstwa FIS.
Przeczytaj także:

Narty, snowboard – tak, ale bezpiecznie

Kropelka historii
Deska snowboardowa zyskała „właściwy kształt” dzięki Tomowi Simsowi, ale jej odkrycia dokonał Hermann Popen niespełna 50 lat temu. Nikt wówczas nie mógł przypuszczać jak wielką popularnością będzie się cieszyć deska snowboardowa pod koniec XX i na początku XXI wieku. Jazda na nartach i snowboardzie zyskuje zwolenników na całym świecie i nieustannie cieszy się popularnością. Liczba fanatyków snowboardu rośnie i prawdopodobnie już wkrótce zrówna się z ilością narciarzy.
Kodeks narciarski i dekalog snowboardzisty
Wszystkich entuzjastów sportów zimowych, czyli zarówno narciarzy jak i snowboardzistów obowiązuje przestrzeganie zasad bezpieczeństwa na stoku. W tym celu został opracowany przez FIS kodeks narciarski, który obowiązuje zarówno jeżdżących na nartach jak i na snowboardzie, a ponadto powstał dekalog, który skierowano do snowboardzistów.
Dekalog snowboardzisty zawarto w 6 regułach:
1.    Przednia noga powinna być mocno połączona z deską snowboardową.
2.    Przed każdą zmianą kierunku jazdy na desce snowboardowej, a w szczególności przy ewolucjach tyłem należy sprawdzić, co dzieje się z tyłu, za nami.
3.    Wolno zatrzymywać się tylko na brzegu trasy, nie siadać i nie kłaść się na trasie.
4.    Odpiętą deskę snowboardową należy natychmiast odwrócić i położyć na śniegu wiązaniem do dołu.
5.    Na lodowcach nie wolno odpinać desek snowboardowych.
6.    Na wyciągach narciarskich tylna noga musi być wyjęta z wiązania.
Bezpieczeństwo jest niezwykle istotne dlatego też przestrzegajmy zasad zawartych w kodeksie narciarskim i dekalogu snowboardzisty oraz bezwzględnie zakładajmy kask, a unikniemy wielu groźnych kolizji. W krajach alpejskich nieprzestrzeganie tych przepisów jest surowo karane, a szczególnie w razie wypadku lub roszczeń o odszkodowanie.
Przeczytaj także:

Jak przewozić narty?

Przewożenie nart może być wyzwaniem
Wyjazd na narty z zamiarem jeżdżenia głównie lub m. in. na własnych nartach zawsze wiąże się z rozważeniem tematu: jak przewieźć narty? Wiadomo, że narty z powodu swoich gabarytów i ostrych krawędzi wymagają większej uwagi w celu bezpiecznego przetransportowania. Wiadomo też, że przewiezienie nart wymaga odpowiedniego ich zabezpieczenia gdyż po pierwsze chcemy, aby przygotowane do sezonu narty służyły nam jak najlepiej na stoku, a z drugiej strony muszą być tak umocowane, aby zapewnić bezpieczeństwo.
Jeżeli jedziesz na narty autokarem lub pociągiem, to nie możesz zapomnieć o pokrowcu na narty gdyż jest to wymóg stawiany przez przewoźników publicznych. Brak pokrowca może Cię narazić na nieprzyjemną niespodziankę np. mandat, a nawet odmowę przewiezienia nart. Dotyczy to również samolotu. W przypadku przewożenia nart samolotem warto też dowiedzieć się wcześniej ile trzeba zapłacić za nadbagaż. Pozwoli to umiejętnie spakować cały ekwipunek lub jeżeli suma za nadbagaż będzie bliska kosztom wynajmu sprzętu na miejscu, zmienić decyzję i nie zabierać ze sobą nart.
Wybierając się na narty samochodem masz do wyboru przewożenie nart w bagażniku dachowym typu zamkniętego o opływowym kształcie lub typu otwartego. Narty przewożone wewnątrz samochodu powinny być w oddzielnej przestrzeni bagażowej tzw. rękawie i zabezpieczone w taki sposób, aby nie mogły swobodnie przemieszczać się np. podczas gwałtownego hamowania.
Najlepszym sposobem transportu nart jest bagażnik typu zamkniętego. Dlaczego jest najlepszy? Otóż zamocowany na dachu samochodu pomieści narty i inne drobniejsze, a niezbędne rzeczy takie jak akcesoria, kije, kaski, kurtki narciarskie, spodnie narciarskie. Narty są przechowywane w komfortowych warunkach, gdyż nie są narażone na zabrudzenie solą, czy błotem bryzgającym spod kół samochodu. Nie trzeba ich też wkładać do pokrowca, a jedynie dobrze ułożyć i umocować w bagażniku. Ponadto ten sposób jest najbezpieczniejszy zarówno dla pasażerów jak i nart, które są tam zamknięte na klucz. Pamiętaj jednak, że podróżując z takim bagażnikiem musisz zachować odpowiedni styl i technikę jazdy. Samochód z bagażnikiem zamocowanym na dachu ma wyżej środek ciężkości, a tym samym jest podatny na podmuchy wiatru. Unikaj zatem gwałtownego hamowania i przyspieszania.
Jeżeli jednak zdecydujesz się na przewóz nart w bagażniku typu otwartego to musisz wiedzieć o kilku aspektach. Nie zapomnij włożyć ich do pokrowca (zawsze łatwiej uprać pokrowiec niż czyścić narty). Ponadto błoto i sól mogą trwale uszkodzić mechanizm wiązań, a nawet ślizgi nart pod dziobami. Gdy okaże się, że posiadany przez Ciebie bagażnik nie jest przystosowany do przewożenia nart w pokrowcu, to zabezpiecz folią i taśmą klejącą przynajmniej wiązania i dzioby nart.
A w przyszłości rozważ zakup innego bagażnika jak np. typu zamkniętego o opływowych kształtach lub typu otwartego z możliwością przewożenia kilku par nart w pokrowcu.
Przeczytaj także:

Jak uniknąć wypadku na nartach?

Narty to sport ekstremalny więc o wypadek nie trudno
Czy wyjazd na narty zawsze musi wiązać się z ryzykiem? Całe nasze życie wiąże się z ryzykiem i tylko od nas zależy, czy ryzyko jest większe, mniejsze lub minimalne…
Przyczyny wypadków podczas jazdy na nartach
Najczęstszymi przyczynami wypadków na nartach, czy desce snowboardowej są trudne warunki narciarskie takie jak:  opady lub brak śniegu, niewłaściwy teren, czy niewłaściwe przygotowanie tras narciarskich. Ale nie są to jedyne przyczyny wypadków na nartach. Pozostałe przyczyny wypadków na nartach wynikają z zachowania narciarzy i zależą od sprzętu narciarskiego, którego używają. Na podstawie statystyk wypadków jazdy na nartach, snowboardzie dokonano zestawienia przyczyn wypadków, które wskazują na:

  • nieprzestrzeganie podstawowych zasad bezpieczeństwa i regulaminu narciarskiego, czy regulaminu snowboardowego;
  • brak przygotowania fizycznego i słaba kondycja fizyczna;
  • braki w technice jazdy na nartach;
  • niewłaściwy  dobór sprzętu narciarskiego;
  • niewłaściwe przygotowanie sprzętu narciarskiego;
  • niekorzystanie ze sprzętu chroniącego przed wypadkami;

Bezpieczne trasy narciarskie
Każdy narciarz dbający o własne zdrowie powinien wybierać takie trasy narciarskie, które są dobrze przygotowane i oznakowane. Właściciele wyciągów mają obowiązek zabezpieczać stoki narciarskie i zapewnić właściwą organizację ruchu narciarskiego. A najważniejszym ich zadaniem jest zapewnienie narciarzom i snowboardzistom bezpieczeństwa.
Właściwa decyzja narciarzy
Inne elementy zapewniające bezpieczeństwo są zależne od narciarzy. To narciarz dokonuje wyboru dotyczącego trasy narciarskiej i jazdy na nartach w danych warunkach atmosferycznych, a nierzadko zdarza się, że są to trudne warunki pogodowe. Od narciarza zależy też wybór sprzętu narciarskiego i jego właściwe dopasowanie do umiejętności narciarza.  W doborze sprzętu narciarskiego w dobrym sklepie narciarskim pomoże profesjonalny sprzedawca i doradzi najlepszy rodzaj i model nart, a także butów narciarskich. Sprzęt narciarski jest projektowany przez producentów z przeznaczeniem dla mężczyzn, kobiet i dzieci. Dlatego też tak ważne jest  dobranie właściwego sprzętu narciarskiego dla danej osoby z uwzględnieniem płci i umiejętności jazdy na nartach. Ponadto każdy narciarz i snowboardzista powinien znać regulamin narciarski, a także nigdy nie wychodzić na stok narciarski bez kasku. O zakazie spożywania alkoholu na stoku narciarskim nie trzeba nikomu przypominać gdyż jest to surowo zabronione.
Przeczytaj także:

Narty – czy zawsze to tylko przygoda?

Z czym i jak kojarzy się wyjazd na narty?
Jazda na nartach w głębokim śniegu zawsze była i pozostanie magicznym zaklęciem lub marzeniem dla entuzjastów narciarstwa. Coraz więcej narciarzy chce jeździć poza nartostradami na nartach freeridowych.
A niektórzy chcą choćby poczuć te emocje zjeżdżając na nartach po nie przygotowanych stokach, po których jeszcze nikt wcześniej nie jechał np. w pobliżu kolejki linowej, szczególnie wówczas gdy spadł świeży śnieg. Dążąc do zrealizowania swoich marzeń i przeżycia nowej przygody rzadko zdajemy sobie sprawę, jakie mogą być konsekwencje takiej jazdy na nartach. Z danych wynika, że właśnie nie wprawieni narciarze są najczęściej narażeni na obsunięcia się lawin. Eksperci do spraw lawin są zdania, że przynajmniej 90 % wszystkich wypadków należy uznać za zawinione.
Na nartach unikajmy zagrożeń
Wszystkie trasy do jazdy na nartach zagrożone lawinami są oznakowane znakami ostrzegającymi, ale jak na drodze trzeba mieć ograniczone zaufanie. Nie ma absolutnego zabezpieczenia przed groźbą obsuwania się lawin, może jedynie na ubitych stokach, których skraje są ograniczone przez las i kończą się płasko. Ale i od tej reguły jest wyjątek: lawiny stwierdza się już na tych zboczach, których kat nachylenia wynosi jedynie 14˚
Przeczytaj także:

Kask to gwarancja bezpieczeństwa

Kampania Obywatelskiej Fundacji Pomocy Dzieciom
„Tylko pustej głowy nie chroni kask” to tytuł kampanii rozpoczętej przez Obywatelską Fundację Pomocy Dzieciom w 2013 roku i kontynuowaną w latach następnych. Ta cenna inicjatywa znalazła poparcie GOPR, szkół, kuratorium, urzędów, sklepów sportowych, sklepów narciarskich i serwisów internetowych gdyż nikomu nie jest obce bezpieczeństwo innych. Sklep narciarski SKI-PARK dołącza się do tej akcji i popiera tę inicjatywę gdyż ma świadomość jak ważna jest bezpieczna jazda na nartach czy desce snowboardowej.
Kask narciarski czy snowboardowy może uratować życie i ochronić przed poważnym urazem głowy dlatego tak ważne jest uświadomienie społeczeństwu istotnej roli kasku podczas jazdy na nartach czy snowboardzie. Rozpropagowanie tej inicjatywy jest niezwykle ważne gdyż statystyki są wręcz zatrważające. Jak donosi TOPR w Tatrach podczas jednego sezonu narciarskiego ostatnio doszło do 1757 wypadków, przy czym 829 poszkodowanych nie miało kasku, w tym 181 osób odniosło poważny uraz głowy.
Obowiązek jazdy na nartach w kasku
Od najmłodszych lat należy wpajać dzieciom i dawać im przykład, że kask jest częścią ekwipunku narciarskiego. I tak jak ważne są dobrze dobrane buty narciarskie i narty tak też ważne jest dobranie właściwego rozmiaru kasku. Właściwie i odpowiednio dobrany do umiejętności narciarza sprzęt narciarski odgrywa niebagatelne znaczenie gdyż zapewnia bezpieczeństwo, w tym kask narciarski bezpośrednio chroni głowę i zapobiega jej urazom, czy otarciom.
Kaski narciarskie czy snowboardowe są różne: kaski z pełną skorupą i z gardą; kaski z pełną skorupą bez gardy; kaski z przesłoną; kaski z twardą skorupą zabezpieczającą głowę, a w okolicach uszu z miękką i wytrzymałą tkaniną; Każdy może wybrać taki kask, który mu najbardziej odpowiada i w którym czuje się najlepiej. A oprócz samopoczucia ważny jest także wygląd, ale w tym zakresie różnorodność kasków jest jeszcze bardziej imponująca. Od kasków typowych, klasycznych po wielobarwne z różnymi elementami ozdobnymi. Nawet najbardziej wymagający znajdą kask, który spełni ich oczekiwania.
Kupując kask zwracajmy uwagę na właściwy rozmiar, wagę i certyfikat. Kryterium, który musi spełnić każdy kask jest posiadanie atestu. Norma EN 1077 gwarantuje, że kask został poddany testom skuteczności oraz spełnia wymogi normy europejskiej. Aby kask miał chronić głowę musi do niej dobrze przylegać, czyli być właściwie dobrany. Dlatego dzieciom nie wolno kupować kasku „na wyrost” ani „na czapkę”. Kask musi być dobrze dopasowany i wygodny, a im lżejszy kask tym większy komfort noszenia.
Patronat nad kampanią „Tylko pustej głowy nie chroni kask” objął Minister Sportu, Polski Związek Narciarski, Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe, Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowego i Polski Związek Kolarski.
Przeczytaj także:

Rodzaje butów narciarskich

Jakie są rodzaje butów narciarskich i czym się różnią?
Buty narciarskie są ważnym elementem sprzętu narciarskiego tak jak narty, a można spekulować, czy nie ważniejszym. Buty narciarskie są łącznikiem nóg z nartami i za ich pośrednictwem przekazywane są polecenia dotyczące jazdy na nartach. Buty narciarskie w odróżnieniu od nart stanowią bardziej osobisty element wyposażenia narciarza, również z powodów higienicznych. Warto poświęcić czas na dobór właściwych butów narciarskich i wybrać ten model, który będzie idealny zarówno pod względem wygody jak i umiejętności.
Każdy narciarz ma świadomość, jak ważne są buty narciarskie podczas uprawiania tego niezwykle przyjemnego sportu. Odpowiednio dobrane względem umiejętności i potrzeb mogą być powodem do zadowolenia. Jazda w komfortowych butach narciarskich sprawia jeszcze większą przyjemność gdyż można się skupić na doznaniach, jakie niesie ze sobą jazda na nartach.
Buty narciarskie z grupy Race
Są to buty narciarskie, które tworzą idealne uzupełnienie nart z grupy race o charakterystyce slalomowej, czy gigantowej. Tego typu buty narciarskie znakomicie przenoszą impulsy z nóg na narty, co w efekcie pozwala na idealne i szybkie wykonanie skrętu podczas dynamicznej jazdy. Modele butów narciarskich są o różnym flexie, a mianowicie 80/90, 100, 125 i 130. Im wyższy flex tym buty narciarskie są twardsze i sztywniejsze, a także perfekcyjnej dopasowane. Twardość butów narciarskich jest nie bez znaczenia przy sterowaniu nartami podczas dużej prędkości kiedy musimy pokonywać siły odśrodkowe. Są przeznaczone dla narciarzy dobrze i bardzo dobrze jeżdżących przede wszystkim po przygotowanych, twardych i sztucznie naśnieżanych stokach.
Buty narciarskie z grupy All Mountain
Ten typ butów narciarskich tworzy idealny duet z nartami z grupy all mountain, które służą do jeżdżenia po przygotowanych trasach. Te buty narciarskie służą do uniwersalnej jazdy: ze średnią i dużą prędkością, krótkim lub dłuższym skrętem, ale też na nierównym terenie w zróżnicowanych warunkach śniegowych, czy poza wyznaczonymi trasami po świeżym śniegu. Spośród butów narciarskich tej grupy wyróżniamy takie, których flex wynosi 100 i więcej. Są przeznaczone dla narciarzy średniozaawansowanych i zaawansowanych, którzy spędzają dużo czasu na nartach i potrzebują wygodnych butów narciarskich do zjazdów w zróżnicowanym terenie przez cały dzień.
Buty narciarskie Allround
Buty narciarskie należące do tej grupy są najodpowiedniejsze dla narciarzy początkujących i średniozaawansowanych, którzy bardziej cenią komfort przebywania na świeżym powietrzu i uprawianie aktywnego wypoczynku niż sportowe ambicje. Są to buty narciarskie wygodne i lekkie, wyposażone w wewnętrzne wkładki zapewniające dobre ocieplenie. Flex w tym typie butów narciarskich powinien wynosić 70 – 90.
Buty narciarskie Lady
Dla kobiet zaprojektowano buty narciarskie, które zasadniczo różnią się od butów narciarskich dla mężczyzn. W konstrukcji butów narciarskich dla pań uwzględniono design, a także zdecydowane różnice w budowie anatomicznej kobiecych stóp i nóg. Ponadto buty narciarskie damskie są lżejsze od męskich. W zależności od umiejętności narciarki i indywidualnych preferencji co do stylu jazdy buty narciarskie dzielimy na: buty narciarskie z grupy race do jazdy sportowej, buty narciarskie z grupy all mountain do jazdy wszechstronnymi stylami, a do jazdy rekreacyjnej buty narciarskie all round.
Buty dla dzieci i juniorów
Buty narciarskie dziecięce są dostosowane do budowy anatomicznej i etapu zaawansowania juniora. Producenci butów narciarskich wzięli pod uwagę preferencje i upodobania dzieci i skonstruowali buty narciarskie w taki sposób, aby dzieci mogły w nich spędzić kilka godzin i nie tylko jeżdżąc na nartach. Buty narciarskie dla najmłodszych zwolenników narciarstwa nie są tak sztywne jak buty narciarskie dla dorosłych, najczęściej zapinane są na 1 klamrę i nie wymuszają tak sportowej sylwetki. Wśród butów narciarskich wyróżniamy modele sportowe, które są przeznaczone dla przyszłych zawodników gdyż są bardziej dopasowane i zapinane na 4 klamry, a także służą do jazdy na nartach z grupy race oraz inne buty narciarskie – dla początkujących juniorów i do jazdy rekreacyjnej.
Kupując buty narciarskie dla dzieci nie wolno nawet brać pod uwagę butów narciarskich dla kobiet, czy unisex, które są przeznaczone dla dorosłych, a będące w odpowiednim rozmiarze dziecka. Buty narciarskie dla dzieci różnią się wagą, twardością, szerokością i wysokością cholewki, co ma zasadniczy wpływ na jakość jazdy. Ponadto wybór butów narciarskich dla dziecka z innej grupy niż junior może skutkować wadliwą sylwetką narciarską, niewielkimi postępami w nauce, czy urazowością kończyn.
Przeczytaj także: